pryzmat

niedoskonałości są jak pęknięcia w szkle
przepuszczają światło inaczej
ale to nie czyni nas mniej wartościowymi
każda rysa jest tylko śladem
że żyliśmy i próbowaliśmy
a życie odcisnęło na nas swoje piętno

nie jesteśmy przekreśleni przez to co nieidealne
właśnie w tych miejscach gdzie jesteśmy najdelikatniejsi
znajduje się nasza siła
to tylko przypomnienie
że jesteśmy ludźmi
i że nie musimy być doskonali
by być kochani by znaczyć więcej niż nic

złe doświadczenia nie są karą
to lekcje pisane na brzegach naszych dni
nie definiują nas i nie zatrzymają
są jak burze które oczyszczają niebo
po których słońce świeci jaśniej
każdy upadek to krok w stronę czegoś większego

kiedy przechodzimy przez ciemność
to tylko po to by lepiej dostrzec światło
i choć rany goją się powoli
to z nich wyrastają nowe początki
a to co przeszliśmy
kształtuje nas ponieważ stajemy się
silniejsi mądrzejsi i pełni nadziei

wszystko co złe to tylko część historii 

ale nie jej koniec

© Artbook