Ciekawy wiersz, wart zastanowienia, odniesienia do swoich już sprecyzowanych przemyśleń. Rzeczywistość jest zastanawiająca... Także sztuka w niej... Pozdrawiam ciepło :)
Mówią, że kanon piękna zmienia się z pokoleniami, dlaczego więc kocham muzykę sprzed wieków, a obrazy 'wielkich' z dawnych epok zapierają dech w piersiach?
Trafnie ujęte.
OdpowiedzUsuńDzięki 🙂 A no coś na rzeczy ostatnio z tymi akcjami 😉
UsuńA nie wiem, czy to tak do końca jest.
OdpowiedzUsuńRozumiem 😉 Tak naprawdę, to nie wiemy do końca co leży u podstaw niektórych działań. Możemy się jedynie domyślać, ale i to bywa mylące...
Usuń..powiem ogólnie i krótko : teraz niestety liczy się ilość nie jakość..
OdpowiedzUsuńTeż fakt 😉
UsuńCiekawy wiersz, wart zastanowienia, odniesienia do swoich już sprecyzowanych przemyśleń. Rzeczywistość jest zastanawiająca... Także sztuka w niej...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło :)
Dziękuje Pola za twoje przemyślenia 🙂
UsuńPozdrawiam!
Mówią, że kanon piękna zmienia się z pokoleniami, dlaczego więc kocham muzykę sprzed wieków, a obrazy 'wielkich' z dawnych epok zapierają dech w piersiach?
OdpowiedzUsuńZapewne. To co wielkie i ponadczasowe zatrzymuje nas bez względu na upływający czas 😉
Usuń